Poręczenie jest to rodzaj umowy, która zawierana jest pomiędzy poręczycielem a wierzycielem. Zawarcie takiej umowy oznacza, że poręczyciel zobowiązuje się do uregulowania zobowiązań dłużnika, w przypadku gdy dłużnik przestaje spłacać swoje zobowiązanie. Co ważne, poręczenie musi mieć formę pisemną pod rygorem nieważności. Poza tym w umowie poręczenia należy podać kwotową granicę, do której spoczywa odpowiedzialność poręczyciela. Poręczenie może dotyczyć zarówno już istniejącego długu, jak i zobowiązania, które dopiero powstanie. Do tego poręczenie może mieć charakter terminowy i bezterminowy.
Odpowiedzialność poręczyciela wygasa, gdy:
- upłynie termin, na jaki umowa poręczenia została zawarta,
- zostanie spłacony dług,
- dług zostanie umorzony przez dłużnika,
- zobowiązanie głównego dłużnika wygaśnie z innych przyczyn,
- zobowiązanie dłużnika zostało odnowione lub przejęte na osobę trzecią (chyba że poręczyciel zgodził się na kontynuowanie poręczenia).